آموزش تدوین و فیلم سازی به زبان ساده
نمای نامناسب در تصویربرداری فقط توسط افراد ناشی و بی تجربه ایجاد نمی شود. بلکه این نوع نما ها همواره در تلویزیون و برنامه های حرفه ای قابل مشاهده می باشد. دلایل پدیدآیی این نوع نمای مشکل ساز مختلف است که در این بخش از سایت رسانه فارسی قصد داریم به برخی از آنها بپردازیم.
تغییر ارتفاع دوربین اغلب در شرایط خاصی نیاز است و مثلا اگر تصویر بردار بخواهد از چشم یک پرنده یا حرکت یک کرم فیلم بگیرد باید ارتفاع دوربین را بالا برده و از زاویه ای به شدت سر بالا این کار را انجام دهد. این موراد بسیار نادر هستند و در فیلم برداری معمولی کمتر مورد نیاز می شوند. در اغلب موارد، فقط تغییر کوچکی در ارتفاع دوربین کار ما را حل می کند. برای این کار می توان از ابزار و روش های مختلفی بهره برد که باعث سهولت کار برای ما می شوند. در این بخش از رسانه فارسی قصد داریم به معرفی برخی از این ابزار ها بپردازیم.
تغییر قاب بندی یا کادربندی در تصویربرداری زمانی لازم و ضروری است که هدف مورد نظر ما در صحنه جا به جا شود، و یا نمای گرفته شده خسته کننده شده و نیاز به تغییر آن به جهت جلب توجه بیننده احساس شود. وقتی از تغییر صحبت می کنیم، منظور می تواند کارهای متعددی مثل چرخش دوربین جهت تنظیم فضای رو به بالای تصویر و یا زوم کردن بر روی هدف مورد نظر را در بر بگیرد.
هنگام قاب بندی نما حتما باید به مسائل و موضوعاتی دقت کنید. برخی از نکات در این موضوع اهمیت به سزایی را ایفا می کنند. اولی این که حتما توجه داشته باشید که خارج از قاب تصویر شما چه اشیا و مکان هایی وجود دارند. این موضوع به این دلیل حائز اهمیت است چون که ممکن است برخی از این اشیا وارد قاب بندی مورد نظر شما شوند. دومین نکته این است که در نمای بسته شده توسط تصویر بردار این اشیا و یا مکان و افراد چگونه با قاب مورد نظر شما ارتباط برقرار می کنند.
قاب تصویر در واقع به همان چارچوبی از تصویر گفته می شود که ما در تلویزیون می بینیم. در واقع ما به این قاب تلویزیونی تخت و دو بعدی عادت کرده ایم و تصور داریم که صحنه مورد نظر نیز همین شکلی بوده و همه چیز به چشم ما عادی و طبیعی جلوه می کند. به هیچ وجه متوجه ماهیت ساختگی و مصنوعی این تصاویر نیستیم. در واقع ما به این قاب تصویری در تلویزیون خو گرفته ایم. تخت بودن صفحه تلویزیون و دو بعدی بودن آن بر روی تفسیر ما از دیده های خود تاثیر می گذارد و حتی می تواند منجر به ایجاد برخی توهمات و تصورات غلط در باور ما شود. برای مثال، در قاب یک صحنه ای ممکن است افراد یا اشیایی که در فاصله دور از هم قرار دارند کاملا نزدیک و به هم چسبیده به نظر بیایند. فرض کنید مثلا ستون طوری مشاهده شود که انگار از سر فردی روییده است. همچنین در برخی حالات با تغییر در زاویه عدسی و فاصله صحنه مورد نظر شکل و اندازه اشیا و افراد در تصویر تغییر کند. یا مثلا ممکن است در چارچوب تصویر تلویزیونی رنگ متفاوت از صحنه اصلی مشاهده شوند. رنگ های روشن و براق ممکن است به دلیل فاصله کم با آنها بسیار زننده دیده شوند، اما با تغییر زاویه عدسی حالتی بسیار مطلوب و خوشایند داشته باشند. این نشانگر اهمیت نقطه دید در این موضوع می باشد. البته عوامل دیگری نیز به رنگ تصویر گرفته شده از صحنه بستگی دارد مثل اندازه، وضوح، بافت، زاویه و رنگ نور مورد استفاده. یا مثلا زاویه دوربین را می توان به گونه ای تنظیم کرد که نشانگر تجمع اشیا و افراد در یک ناحیه و الگو بندی خاصی در آنها باشد. اما باید به خاطر داشت که با تغییر مکان فرد یا شی مورد نظر در تصویر بهم می ریزد و ممکن است از توازن خارج شود. در زیر نمودار عمومی موقعیت دوربین را ارائه می کنیم که نشانگر نحوه قاب بندی تصویر و طریقه رسیدن به نمای مطلوب است.
انواع متعددی از نما وجود دارند که هر تصویر برداری باید اطلاعات دقیق از آنها داشته و نحوه بکارگیری درست آنها را فرا بگیرد. در این بخش از سایت رسانه فارسی به سه مورد اصلی از انواع نماها در تصویربرداری اشاره خواهیم داشت.